Sąd podzielił argumentację spółki dając prymat zasadom transparencji postępowania oraz zgodnej woli uczestników oraz uwzględnił m.in. podniesione zarzuty w zakresie:
– bezzasadnego stwierdzenia niedopuszczalności zmiany propozycji układowych w trybie głosowania z pominięciem zwoływania zgromadzenia wierzycieli,
– pokrzywdzenia wierzycieli poprzez umorzenie postępowania sanacyjnego w sytuacji, gdy zarówno wierzyciele jak i dłużnik byli zainteresowani dalszym jego prowadzeniem,
– niedopuszczalności zastosowania przepisów o cofnięciu pozwu (per analogiam) do cofnięcia propozycji układowych przez dłużnika.
Tezy zawarte w postanowieniu znajdują wymiar uniwersalny, wpisując się do trwającej dyskusji nad ogólnym kształtem restrukturyzacji w Polsce.